Spowiedź Czarownicy

Urodziłam się w Polsce.

Choć jestem córką malarza,

Co zmarł przed trzystu laty

W Mozeli - u Ołtarza.

Musiałam zgrzeszyć bardzo.

Odebrał mi dar rysunku

I włożył w usta język

Polskiego pocałunku.

Język z lechickiej ziemi,

Tęsknota za łaciną,

Pamięć wojennych płomieni,

Ile tych wcieleń było ?

Wojna trzydziestoletnia,

Hermann Voss - mój kochanek.

Jakaś stajnia w Krakowie

I ten w Czorsztynie ranek.

Szły tanki na Słowację,

Wojna - spokojna rzecz,

A Peter Urlich w Stacji
Śpiewał im - idźcie precz !

Czekam na wielką wojnę.

Tę moją - religijną.

Wielu znów spłonie w smole.

Też nie będę - niewinną.