Tak naprawdę szedł sam. Grzmiało. Była z nim Matka i Maria Magdalena. No i najmłodszy Jan.
Reszta towarzyszy rozpierzchła się ratując głowy. Ulitowała się dziewczyna, którą mijał. Weronika. Wytarła mu twarz. Ruszyli dalej. Każde w swoją stronę.
Wieść o śmierci Nazeryjczyka nie wywołała w mieście specjalnego poruszenia.
Nie ogłaszali jej heroldowie głównego nurtu.
Gdy lamentował, wzywał Ojca, co i raz ktoś go napominał: - Nie rozpaczaj tak. Nie jesteś jedyny.
Rzeczywiście wokół umierało wielu. Koło Niego dwu zmarło, tego samego dnia. Następnego ktoś wyskoczył z okna, innego żona zdradziła, ktoś z rozpaczy oszalał. Kogoś z chaty wygnano. Inny własne pozabijał dzieci.
Ot czasem ktoś przypomni - wiecie, że ukrzyżowany ten gadatliwy syn znanego Cieśli Józefa.
Szczerze mówiąc z tymi Palmami poprzedniej niedzieli to też przesada. Jakie tam tłumy. Ten i ów zapamiętał go znad jeziora. Przystojny był, uśmiechały się do niego dziewczyny.
Teraz już się nikt nie uśmiecha. Poza nim, który żyje marzeniem. Bo on tylko w siebie, w Ojca i w przyszłość świata wierzy.
Wie, że nieprędko, nie nazajutrz lecz kiedyś przypomni go Paweł.
Wie że będzie potrzebny. Już słyszy te słowa, które anioł podyktuje Ewangelistom.
Zrozumiał, że wolność, to zgoda na śmierć. To pogrzeb, to grób, pamięć o zmarłych czy ... zmarłym. Jego Wieczna Pamięć.
Wychował się w Egipcie. Rodzice o Piramidach opowiadali.
Kamienie są najtwardsze lecz się kruszą.
Przykazania mają być trwalsze od kamiennych mojżeszowych tablic.
Woła: Eli, Eli, lama sabachthani?
Reszta towarzyszy rozpierzchła się ratując głowy. Ulitowała się dziewczyna, którą mijał. Weronika. Wytarła mu twarz. Ruszyli dalej. Każde w swoją stronę.
Wieść o śmierci Nazeryjczyka nie wywołała w mieście specjalnego poruszenia.
Nie ogłaszali jej heroldowie głównego nurtu.
Gdy lamentował, wzywał Ojca, co i raz ktoś go napominał: - Nie rozpaczaj tak. Nie jesteś jedyny.
Rzeczywiście wokół umierało wielu. Koło Niego dwu zmarło, tego samego dnia. Następnego ktoś wyskoczył z okna, innego żona zdradziła, ktoś z rozpaczy oszalał. Kogoś z chaty wygnano. Inny własne pozabijał dzieci.
Ot czasem ktoś przypomni - wiecie, że ukrzyżowany ten gadatliwy syn znanego Cieśli Józefa.
Szczerze mówiąc z tymi Palmami poprzedniej niedzieli to też przesada. Jakie tam tłumy. Ten i ów zapamiętał go znad jeziora. Przystojny był, uśmiechały się do niego dziewczyny.
Teraz już się nikt nie uśmiecha. Poza nim, który żyje marzeniem. Bo on tylko w siebie, w Ojca i w przyszłość świata wierzy.
Wie, że nieprędko, nie nazajutrz lecz kiedyś przypomni go Paweł.
Wie że będzie potrzebny. Już słyszy te słowa, które anioł podyktuje Ewangelistom.
Zrozumiał, że wolność, to zgoda na śmierć. To pogrzeb, to grób, pamięć o zmarłych czy ... zmarłym. Jego Wieczna Pamięć.
Wychował się w Egipcie. Rodzice o Piramidach opowiadali.
Kamienie są najtwardsze lecz się kruszą.
Przykazania mają być trwalsze od kamiennych mojżeszowych tablic.
Woła: Eli, Eli, lama sabachthani?
Głosi, bo wie, że od kamienia trwalsza jest pamięć. Pamięć to słowa.
Tak - Bóg jest słowem.
Tak - Bóg jest słowem.
- Na początku było słowo. Zapamiętaj to Janie.
A jego przyszłość, ludzkości zbawienie, ZMARTWYCHWSTANIE - to ten pomnik trwalszy od spiżu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz