Potomstwo

Dla MS - z którą chciałem mieć wnuki.

Świat jest pełen miłości.

Póki jej nie uwznioślić !

Kochają się ptaki, ludzie,

W codziennym Bożym trudzie.

Miłości wiele nie trzeba:

Dachu nad głową i chleba.

Potomstwa, które chronimy

Bez wydumanej przyczyny.

Romantyzm miłość zabija.

Prosta się staje - zawiła.

Konkretna - w ulotną zmienia.

Matczyna -  wyzbywa sumienia.

Porzuca męża Helena.

Izolda nie baczy na dzieci.

A Heloiza uczona,

Bez Abelarda w ramionach.

Nie, miłość nie jest złudzeniem.

Niebiańskimim pięknem, półcieniem.

Nie trzeba jej szukać daleko.

Za oceanem, za rzeką.

Porwać lub kupić ją można.

Przyjąć z zapisem jak spadek.

Kobieta z natury trwożna.

Miłość poprzedza wywiadem.

Na każdej wiejskiej zabawie,

W studenckiej grupie, w urzędzie.

Nie ma miejsc takich prawie,

Gdzie Parka swej nici nie przędzie.

Bo miłość to on i ona.

A każdą wziąć można w ramiona.

Bo każda ku temu stworzona.

Lecz tylko jedna jest żona.

I mąż też jeden na świecie.

Gdy chroni Ciebie. Ty dziecię !

Twoje i moje potomstwo

Ma wspólny dom - moja Polsko.